آتشکده آتشکوه محلات

آتشکده آتشکوه محلات

یکی از آثار باقی مونده مهم از ایران باستان آتشکده آتشکوه توی استان مرکزی هستش که مربوط به زمان ساسانیان می باشه. بنای این آتشکده به اندازه ای بزرگ هست که به عنوان یکی از آتشکده های برتر زرتشتیان به حساب میاد.

آتشکده آتشکوه به طور کلی از سه بخش تشکیل شده: تالار اصلی (شرقی)، تالار غربی و راهرو. تالار اصلی (شرقی) آتشکده محل آتشدان و نیایش بوده و دارای تالاری مربع شکله که هر ضلعش از بیرون 12.60 متر طول داره. چهارستون مستحکم به اندازه 2.70 در 2.70 متر و به ارتفاع شش متر تا پای طاق که از سنگ و ساروج ساخته‌شده به همراه گنبد و طاق عظیم که بر روی این چهار ستون قرار دارن در این تالار قرار داره. دو طرف ستونها به داخل تالار به شکل نیم‌دایره و دوطرف دیگرش به شکل صاف و به همراه زاویه بوده و روی ستونها سردرهایی هلالی و گنبدی شکل بوده که بخش عمده اون از بین رفته. بخاطر استفاده از آجر پخته در پاطاقها، احتمال اینکه تمام سقف هم از آجر پخته استفاده شده بشه موجوده. ظرافت در استفاده از سنگهای پاستون‌ها و ستونها به اندازه ای دقیقه که دو بند سنگ به هیچ وجه روی هم قرار نگرفتن.

تالارغربی ساختمان آتشکده آتشکوه تالاری به ابعاد 10.30 در 5.60 متر قرار داره که از طریق راهرویی به تالار اصلی وصل میشه.  دیوارهای شمالی و جنوبی تالار هستند که عرض 1.40 دارند و  ساخته و ورودی اصلی به تالار شرقی به پهنای 5.60 متر قرار گرفته. دو طرف ورودی اصلی، دو ستون به قطر 3.40 و 4.40 متر ساخته شده و در اطراف این دو ستون اصلی، دوستون دیگر به طول 3.20 در 2.20 قرار داره.  از ضلع غربی که به آتشکده نگاه میکنیم، چهار ستون بزرگ دیده میشه که ورودی اصلی و دو ورودی فرعی رو نشون میده که به احتمال زیاد ورودی ها سردر و سقف و طاق آجری داشتن که از بین رفته.

راهروی اصلی تالاری مربع شکلی در قسمت شرقی آتشکده آتشکوه هستش از راهرو اصلی به تالار غربی را داره. این راهرو هفت متر طول و 2.80 متر عرض داره و احتمالا به دلیل بالا بودن سطح تالار اصلی از تالار غربی، چند پله ایجاد شده.  این راهرو هم ارتباط دهنده دو تالار بوده و هم به مجموعه‌های شمالی و جنوبی ارتباط داشته. آتشکده آتشکوه به شماره 311 در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.

مسیر دسترسی به آتشکده آتشکوه

آتشکده آتشکوه توی 12 کیلومتری  غرب دلیجان در استان مرکزی واقع شده. این آتشکده در پنج کیلومتر جاده نیمور به دلیجان، بسوی‌معدن سنگ آتشکوه، روستای آتشکوه، ضلع شرقی جاده به فاصله ‪ سیصد متری بنای آتشکده در دامنه‌کوه نمایان است.

کوه های مریخی

کوه های مریخی ایران

 

کوه های مریخی یا مینیاتوری با توجه به منظره کاملا متفاوتی که در سمت راست جاده و رو به‌سوی دریا وجود دارد، باعث می‌شود تا یکی از زیباترین جاده‌ها و مناظر طبیعی استان سیستان و بلوچستان به‌وجود آید که به دلیل عدم معرفی، کمتر مورد بازدید قرار گرفته‌اند. این کوهها که از منحصربه‌فردترین کوههای ایران است، به ثبت و حفاظت محیط زیست نیز در نیامده‌اند تا لااقل از این طریق نامش در فهرست مناظر زیبا و بی‌نظیر ایران به‌جا گذاشته شود.

کوه های مریخی مناظری از کوههای کره ماه را برای انسان تداعی می‌کنند و جنس رسوبی آنها و همچنین فرسایش خاص کوهها موجب ایجاد شیارها و تراش‌های زیبایی شده است که گویی نقاشی ماهر آنها را به تصویر کشیده است. این کوه‌ها که چاک چاک هستند و شکل‌های نامانوس دارند و فاقد پوشش گیاهی هستند و به خاطر غیرعادی بودن‌شان، در سال‌های اخیر و در میان گردشگران، به کوه‌های مریخی شهرت یافته‌اند، نمونه‌های بدبوم (بدلند)هستند که پدیده بوم‌شناختی ویژه‌ای است.

رنگ تقریبا سفیدرنگ کوه (چیزی میان طوسی و سفید) با واریزه‌های بسیار در پای ‌آن، وجود گرما و حرارت و شرجی هوا و رطوبت نسبتا بالا و سوی دیگر آن دریا که به‌این منظره آغوش گشوده است، مناظری رویایی و تخیلی را در ذهن بیننده پدید می‌آورد. همین منظره منحصربه‌فرد که جاده چابهار – گواتر آن را به دو نیم تقسیم کرده، باعث شده تا این جاده به یکی از زیباترین جاده‌های ایران تبدیل شود. یک‌سو کوه‌های مخروطی مریخی با آن رنگ خاکستری خیال‌انگیز و سوی دیگر دریای سبز و ماسه‌های اندکی سرخ با درختچه‌های بیابانی در کرانه آن.
دشت که در میان جاده آبگیر می‌شود، تالاب‌هایی را پدپد می‌آورد، که در سوی دریا صورتی است و در سوی کوه خاکستری مایل به سفید. جایی که به آن تالاب صورتی می‌گویند. این جاده که با سراشیبی‌ها و سربالایی‌های بسیار، نمایان شدن گاه‌به‌گاه دریا در سمت چپ و نظاره منظره از ارتفاع، از جاذبه‌های خاص گردشگری در استان سیستان و بلوچستان است.

رشته کوه‌های مریخی که فقط در مناطق جنوبی استان سیستان و بلوچستان واقع شده است، توانسته ترسیم‌گر یک جاذبه طبیعی زیبا باشد. این کوه‌ها در زمان‌های گذشته به زیرخروارها خاک مدفون بوده و امروزه با گذشت زمان‏، مشاهده می‌شوند. در اثر تغییرات جوی و آب و هوایی و باران‌های موسمی‏، خاک‌ها از روی آنها به دامنه‌ها ریخته شده و چهره اصلی این کوه‌ها نمایان شده است.

در پهنه بعضی از این کوه‌ها مشاهده می‌شود که برخی مواقع ارتفاع آنها تا پنج متر می‌رسد و در دیگر نقاط این بیابان‌ها بعضا بلندی آنها تا 100 متر و حتی بیشتر هم دیده می‌شود. جنس این پدیده از مقاومت خاصی برخوردار است، به‌طوریکه بالا رفتن از آن به مثال بالا رفتن از صخره است.
شکل‌های نامانوس این پدیده‌ها، ناشی از فرسایش سریع در برابر باد و باران است که بر خلاف فرسایش‌های آرام و طبیعی، مهلتی برای رویش گیاهان باقی نمی‌گذارد و سرزمین را دندانه دندانه و پر از لبه‌ها و چاک‌ها نشان می‌دهد. همچنین، مقاومت نایکسان لایه‌های زمین، در این منطقه‌ها گاه سبب شکل‌گیری ستون‌هایی با کلاهک‌هایی بر سر یا کوه‌هایی که گویی با چاقو سر آن‌ها را بریده‌اند، می‌شود.
با رسیدن به دهکده صیادی “تیس” منظره کوه‌های مریخی در کنار جاده به پایان می‌رسد. قدمت این روستا به 2500 سال قبل می‌رسد و در کتاب فتوحات اسکندر مقدونی بعنوان تیز مشهور بوده و به مرور زمان به تیس تبدیل شده است. تیس بندر تجاری فعالی بوده است که بوسیله مغول‌ها ویران شده است.

مسیر دسترسی

حدود 40 تا 50 کیلومتر پس از چابهار به سمت بندرگواتر، کوههایی در سمت چپ جاده نمایان می‌شود که به کوه های مریخی یا  مینیاتوری  معروفند می رسید.

روستای میمند

 2

امروز می خوام ببرمتون به جایی که اهالیش هنوز که هنوزه دارن در دل کوه و صخره ها زندگی می کنن! بله درست شنیدین در دل صخره و با کمترین امکانات ممکن! روستایی که اهالیش همه مسن هستن چون جووناشون نتونست با این امکانات فوق العاده کم کنار بیان و برای همین رفتن به شهر های مختلف. حالا آشنا شین با روستای میمند که در 220 کیلومتری کرمان قرار داره…

روستای میمند دست آوردی بی نظیر از نبوغ هنری بشر در گذشته‏ های دور هست به طوری که با استفاده از حداقل امکانات به بهترین شیوه از معماری در بستر طبیعت موجود دست یافتند.

این روستا به دلیل اینکه در درون زمین کنده شده و در مقابل گرما و سرما و عوامل جوی مختلف مقاومت زیادی داشته ،‌ بعد  ازسالهای بسیار هنوز هم به صورت نسبتا سالم باقی مونده.

از دلایل ماندگاری این روستا و در واقع از ارزشهای ویژه این مکان، ارتباط تنگاتنگ سنت زیست و معیشت و سنت ساخت اهالی روستای میمند با طبیعت اطرافشون هستش، به طوری که به صورت یک چرخه بسیار قوی به پایداری و سازگاری با کلیه عوامل طبیعی پیرامون رسیده و با پیشرفت تکنولوژی و جایگزین شدن شیوه های ساخت و زیست جدید، هنوز هم روستای میمند همراه با بسیاری ارزشهای برجسته ی خود به حیات ادامه می‏دهد این سکونتگاه سه مرحله کوچ زیر رو داره:
استفاده از مراتع سرسبز اطراف روستا در چهار ماه اول سال برای دامها و انتقال کامل سکونت به این مکان

استفاده از محصولات مزارع و باغ ها در چهار ماه دوم سال و انتقال سکونت در جوار باغ ها و مزارع در تابستان

استفاده از بستر طبیعی کنده شده در دل کوه جهت پناه بردن از سرمای زمستون در چهار ماه آخر و همچنین به دلیل اینکه این روستا در همه وجوه در ارتباط تنگاتنگ با طبیعت هستش، حداقل دخل و تصرف رو توی طبیعت ایجاد کرده و به همین دلیل چشم اندازهای طبیعی بسیار بکر و دست نخورده ای در اطراف روستا دیده میشه به طوری که درفاصله چند کیلومتری روستای میمند بکلی منظر محیط عوض شده و بکر بودن فضا کاملا مشخص هستش.

تاریخچه اثر: در مورد تاریخچه روستا، صحبتهای متفاوتی شده ، عده ای به اظهار نظر باستان شناسی در 20 سال پیش استناد کردند و به دلیل اینکه گفته میشه ایشان نقوش سنگ نگاره موجود در منطقه را به 12000 سال قبل نسبت داده اند، قدمت روستا را 12000 سال پیش برآورد میکنن. ولی اونچه که در این مورد میشه به طور قطع گفت، وجود سفالهایی است که از دژ میمند بدست آمده و توسط معاونت پژوهشی سازمان میراث فرهنگی بررسی و به دو تا سه هزارسال پیش نسبت داده شده.
بنابراین می‏توان گفت که قدمت روستا رو حداقل دو تا سه هزارسال پیش برآورد می کنند.

موزه میمند نیز از دیگر واحدها با تغییر کاربردی است که آثاری از ترکه‌ بافی، جاجیم، حصیر، سفتوبافی ،نمدمالی ،ابزار آهنگری ، ریسندگی و بافندگی به عنوان گوشه ای از هنرهای زنان و مردان میمندی برای رسیدن به زندگی سالم در آن توجه گردشگران رو به خود جلب می کنه.

واقعا” وقتی به میمند میرین انگار برگشتین به سال های خیلی دور و میبینین که اهالی هنوز هم دارن توی خونه های سنگی زندگی میکنن و میشه تجربه ی زندگی با امکانات اولیه رو تجربه کرد.

میمند علاوه بر موزه ، دارای حسینیه، مسجد، حمام هستش و منبع درآمد اهالی از فروش گیاهان دارویی و فروش صنایع دستی و عسل هستش و حتی بعضی از اهالی خونه هاشون رو به گردشگرا اجاره میدن.

مسیردسترسی به روستای میمند

میمند مرکز دهستان میمند، بخش مرکزی، شهرستان شهربابک، در استان کرمان هستش. فاصله ی روستای میمند تا شهر کرمان 220 کیلومتر هستش. میمند در 36 کیلومتری شمال شرقی شهر بابک قرار داره و دشت خاتون‌آباد (دهشتران) در جنوب و کوه خورین در شمال غربی آبادی هست و دارای طول جغرافیایی 23  ْ55 وعرض جغرافیایی 14  ْ30 و ارتفاعش از سطح دریا 2240 متر هست.

کویر شهداد

 0

امروز میخوایم در مورد یکی از کویرهای زیبای ایران که بهش قطب گرمایی زمین میگن رو صحبت کنیم. اسم اصلی این کویر شهداد که به خاطر خشکیش گردشگران زیادی رو میتونه از اروپا به ایران جذب کنه.

نزدیک به کویر شهداد تعدادی نبکا یا گلدان های کویری هستش که بعضی مواقع طولش به 10 متر هم میرسه. ولی توی صحرای آفریقا طول این نبکاها 3 متر می باشه.

40 کیلومتری کویر شهداد شهر افسانه ای کلوتها قرار داره که اندازه این شهر 11 هزار کیلومتر هستش که با فرسایش بادی و آبی در حدود 20 هزار سال پیش این شهر درست شده. داخل شهداد نمکزاری به وسعت 100 هکتار قرار داره که شکلش مثل جوشیدن تخم مرغه که مشابه این موضوع در جای دیگه دنیا دیده نشده. در دل لوت در وسعتی به اندازه 30 هزار کیلومتر هیچ اثری از حیات وجود نداره. برای اثبات این موضوع میشه به جسد گاوی که توی زمستون سال 65 پیدا شده اشاره کرد که بعد از 15 سال بدون هیچ تغییری و فقط به خاطر نور شدید آفتاب که باعث خشک شدنش شده پیدا شده.

گرمای کویر البته باعث اذیت بومیان منطقه محروم شهداد نیز شده. دمای هوا در تیر ماه باعث شده که عده زیادی از این مردم تصمیم به کوچ بگیرن چون افزایش دما توی بخش کشاورزی اثر بدی گذاشته.

شهداد که نام قدیمش خبیص هستش توی کوهستان سیرچ و در حاشیه غربی و دامنه شرقی قرار داره. این قسمت کنار مرتفع ترین کوه این منطقه سیرچ و جفتان قرار داره و بلندترین نقطه این کوه 3900 متر ارتفاع داره. به خاطر وجود برف تا آخر اردیبهشت در ارتفاعات این کوه آبهای زیادی از این کوه به شمت دشت در جریان هستش..

در قسمت غربی به غیر از بم هیچ منطقه دیگه ای به این میزان آب دائمی نداره و چیزی که معلومه از سالها پیش این ناحیه محل مناسبی برای تمرکز جمعیت بوده.

ارتفاع کویر شهداد از سطح دریا 430 متر هستش. فاصله این کویر تا دشت لوت 30 کیلومتر و به جلگه ای به نام تکاب که قسمت اصلی خبیص هستش مشرف می باشه.

رودخانه درختنگان آب اصلی شهر و تامین میکنه. مسیر این رودخانه از بلندی های هینامان شروع میشه و از طریق دره دختنگان وارد ورودی تنکگه جهار فرسخ میشه و به سمت شمال حرکت میکنه و به شمت لوت میره. توی تنگه چار فرسخ قسمتی از این آب به سمت شرق که شهداد میشه جاری میشه.

درحال حاضر شهداد مانند مثلثی که بالاش به دره کناران و پایین به سمت شرق به تکاب و کلوتهای موازی با لوت ختم میشه. زمین های منطقه پر از باغهای مرکبات و خرماست. در حال حاضر به خاطر وجود آب هستش که مردم شهداد هنوز توی این منطقه هستند.

غار کتله خور

 

غار کتله خور غاری فوق العاده برای بازدید و دارای قندیل هایی مثل غار علیصدر همدان. غاری در نزدیکیه زنجان و همدان. غاری که معتقدن که انتهاش به غار علیصدر میرسه. شاید به همین دلیله که از لحاظ جنس دیواره ها به علیصدر نزدیکن. واقعا” جاییه که باید رفت حتی اگه ازتون دور باشه اما، ارزش دیدن رو داره…

در بعضی ازمناطق غربی ایران به کوههایی که ارتفاع کمی دارن کتله میگن و احتمالاً چون این غار توی یکی از این کوهها قرارداره و خورشید هم از پشت اون طلوع میکنه و به جای کتله خورشید به آن کتله خور میگن. سال 1365 گروهی از غارنوردان زبده ی همدان بازدید کاملی از غار کتله خور داشتن و به این نتیجه رسیدن که این غار از دوران ژوراسیک به وجود اومده و شکل گرفته.

دهانه غار توی ارتفاع 1700 متر از سطح دریا واقع شده و اختلاف ارتفاعش با ارتفاع چشمه‌ای که آبهای حاصل از ریزش های جوی غار رو خارج می‌کنه و به رود شور می‌ریزه، 50 متر هستش.

غار کتله خور از سه طبقه تشکیل میشه و دارای تونل های فرعی و استلاکتیت ها و استلاکمیت ها و ستون های بسیاری در مسیرهای اصلی غار هستش. قندیل های مخروطی آویزون از سقف های این غار به خاطر داشتن مواد ناخالص، رنگ های متنوعی دارن و اونا که ترکیباتی به  ندارن و یا کمتر هستن به شکل بلور شیشه ای بسیار شفاف دیده میشن.

جنس غار کتله خور آهکی هست که در بعضی قسمت های اون گل رس و خاک های دارای اکسید آهن هستن. این غار از لحاظ   قدمتش تقریبا” همسن غار علیصدر هستش. البته این دو غار از دو نظر با هم فرق میکنن. یکی اینکه غار کتله خور تقریبا خشک هستش و همچنین آهک های غار کتله خور نسبت به آهک های غار علیصدر بسیار خالص تر هستند که خود این موضوع عاملی شده برای زیباتر شدن غار کتله خور، چون که خالص بودن آهک ها باعث شفاف تر شدن قندیل ها و همچنین عبور نور ازشون میشه و در مورد اولین تفاوت خب میدونیم که غار علیصدر یک غار آبیه و رنگ قندیلاش سفیدن.

این غار رو به سه بخش فرهنگی، ورزشی و تفریحی تقسیم کردن. بخش ورزشی اون مورد استفاده ی غارنوردان و صخره‌نوردان قرار می‌گیره که حدود 4 کیلومتره که هنوز هم آخرین نقطه ی غار کشف نشده‌ و یک نکته جالب توجه در رابطه با غار کتله خور اینه که حدس میزنن این غار در نهایت به غار علیصدر در همدان وصل میشه.

بخش تفریحی این غار کتله خور هم که برای بازدید کنندگان مورد استفاده هستش حدود 2 کیلومتره مسیر مستقیمی هستش که گفته میشه این مسیر فقط یک سوم کل غاره.

یکی دیگه از نکات قابل توجه دیگه ی این غار اینه که این غار تعدد طبقات داره که این گونه غارها توی دنیا بسیار کم نظیرن.

دریاچه نئور

دریاچه نئور بزرگترین دریاچه طبیعی و آب شیرین استان اردبیل که توی بلندیهای باختری رشته باغرو (تالش) بر روی ولکانیت پرفیر آندزیتی – ائوسن بالایی ایجاد شده. دریاچه نِئور بین شهر اردبیل و شهر خلخال در مرز بین استان گیلان و استان اردبیل هستش.

این دریاچه تو یکی از دره‌های کوهستان باغیرو و توی ارتفاع 2500 متری از سطح دریا با مساحتی حدودا ۲۱۰ هکتار و عمق متوسط ۵ متره. این دریاچه نوعی ماهی به نام قزل‌آلای رنگین کمان داره. جاده کوهستانی برای رسیدن به این دریاچه آسفالت بوده، ولی جاده دور دریاچه خاکی هست.

ماهی‌های دریاچه نئور هر سال پیش از زمستان صید و جمع‌آوری میشن چون که به خاطر یخ زدن دریاچه این ماهی‌ها نمی‌تونن تو زمستون زنده بمونن و بعد زمستان دوباره ماهی‌های کوچک پرورشی در نئور رها میشن. با استفاده از آب دریاچه، تعدادی استخر پرورش ماهی نیز در پیرامون اردبیل ساخته شده.

عمق دریاچه تو کمترین حالت 5/5 متر و تو بیشترین حالت 13 متر میباشه. مورد استفاده دریاچه برای آبیاری زمینهای کشاورزی قرار می گیره و هر ساله به میزان اندک بچه ماهی قزل آلای رنگین کمان برای کنترل جمعیت گامارس های موجود در دریاچه رها میشه.وسعت حوضه آبریز دریاچه نئور 45 کیلومتر مربع بوده و از مراتع ییلاقی عشایر فندوقلو می‌باشه.

محدوده دریاچه نئور به به خاطر قوانین موجود بر این مناطق شکار هر گونه پرنده آبی در این دریاچه ممنوع بوده پس عوامل خاص طبیعی و انسانی حیات وحش این منطقه را تهدید نمی کنه. این دریاچه ارزشهای زیستگاهی – اکوتوریستی – زنبور داری – کشاورزی ودامداری داره.

بارندگى خوب و بودن چشمه هاى ریاد باعث ثابت بودن وضعیت دریاچه شده همینطور هواى دلنشین منطقه زمینه بسیار مناسبى رو براى جذب گردشگر کخصوصا تو زمانهای گرم سال بوجود اورده. وجود چشمه های زیاد حوضه آبریز دریاچه نئور مهمترین منابع تامین آب دریاچه بشمار میره. این منطقه پوشش گیاهى متنوعى از گیاهان خشکى زى و آبزى هستش. از جمله شبدر، بابونه، ‌بومادران، آلاله، نعناع و…. که از گیاهان داروی می باشن. دریاچه نئور زیستگاه برخی از گونه های پرندگان مهاجر عبوری هم هستش.

کوهنوردی بهاره نئور به سوباتان یکی از معروفترین مسیرهای طبیعت گردی شمال کشور برای عاشقان طبیعت ایران زمین می باشه. یک جاده خاکی ناهموار و نیسان رو هم وجود داره که با گرم شدن هوا و کم شدن بارندگی ها، برای رفت و آمد بومیان و گردشگران از نئور به سوباتان و برعکس مورد استفاده قرار می گیره. اگر هم قصد پیمایش این مسیر را ندارید میتونید در کنار دریاچه بمونین. در حال حاضر در کنار دریاچه، امکانات رفاهی و اقامتیِ خاصی وجود نداره و اقامت فقط در چادر امکان پذیره ولی وسایل رفاهی، در حد معمول وجود داره.

دریاچه لزور و تنگه میشینه

 

دریاچه لزور به واسطه ی سد لزور ایجاد شده که در استان مازندران قرار داره و موقعیت آب و هوایی بسیار خوبی داره…
دریاچه لزور به معجز چشمه یا سیاه رود هم معروفه و اگه به اینجا رفتین و این اسم ها رو شنیدین متعجب نشین.

این دریاچه شکلی مثلثی داره و عرض دریاچه لزور حدود 200 متره و عمقش هم حد اکثر به 15 متر میرسه.
دریاچه در نزدیکیه ده لزور قرار داره که منطقه ای ییلاقیه و 2350 متر از سطح دریا ارتفاع داره و مسیر کوهپیمایی کوهنوردانی هستش که قصد عزیمت به قله ی میشینه مرگ رو دارن.

قله ی میشینه مرگ 4025 متر ارتفاع داره. در مسیر سعو به قله ی میشینه مرگ از مسیری گذر میکنین که به تنگه میشینه معروفه. تنگه میشینه محلیه بسیار زیبا و در این تنگه آبشاری قرار گرفته که به زیبایی تنگه میشینه افزوده.

اگه به دریاچه لزور و تنگه میشینه رفتین حتما” یادتون باشه که گذشتن و عبور کردن از این تنگه رو با دقت انجام بدین چرا که این تنگه بسیار باریکه و خیلی جاها نیاز دارین تا برای عبور از این مسیر از دیواره های تنگه کمک بگیرین و درواقع مسیر بسیار باریکیه اما خیلی هم زیباست.

مسیر دسترسی به دریاچه لزور و تنگه میشینه
وقتی که از تهران به سمت فیروزکوه و درواقع توی جاده ی فیروزکوه قرار گرفتین، حدودا” 10 کیلومتر مونده که به شهر فیروزکوه برسین، یک فرعی سمت چپتون میبینین (که درواقع میشه شمال جاده) و تابلویی دیده میشه که زده “بخش ارجمند” و بای اینکه این فرعی رو رد نکنین یادتون باشه در همین حوالی یک پمپ بنزین هستش به نام نمرود. وارد جاده ی فرعی که شدین بعد از 25 کیلومتر به ارجمند میرسین و یک تابلویی میبینین که زده “ده لزور” و به این سمت میرید و این جاده خاکیه و تا انتهاش که برید میرسین به دریاچه لزور.

غار یخی چما

غار یخی چما یک انباری پر برف درکه ارتفاع برف هایش گاهی به 50 متر هم می رسه.

غار چما در استان چهار محال و بختیاری قرار داره و از توابع شهر کوهرنگه و توی فاصله ی 25 کیلومتری چلگرد قرار داره. نمونه های شبیه به این غار در روسیه و ایسلند هم وجود داره.

این غار در مقابل دشت چما واقع شده و دیواره های یخی اش در فصول گرم و کم بارش بسیار نازک و ضعیف هستند و اصلا” شرایط مناسب و امنی رو برای تحمل فشار و وزن ندارند و از عبور و فشار آوردن از روی آنان جدا” پرهیز کنین.

اسم این غار از گویش عشایر بختیاری گرفته شده. چم به معنای مرغزار کنار جوی یا آب است و چما جمع کلمه ی چم است و دلیل این نام گذاری مرغزاری است که در اطراف این غار و مخصوصا” در پایین این غار قرار داره.

به دلیل شرایط آب و هوایی و سردسیری این منطقه برف هایی که از سالیان دور باریده شده و در داخل این غار مثل یک انبار روی هم انباشته شده اند باعث شده تا قندیل هایی از جنس یخ در غار چما بوجود بیاد و به دلیل سرد بودن محیط داخلی غار، این قندیل ها در تمامی فصول سال قابل رویت هستند.

همچنین این غار یکی از منابع تامین کننده ی آب شیرین جاری شده به سد کوهرنگ هستند و این آب شیرین توسط چشمه ای با آب سرد که در زیر این برف ها وجود داره تامین می شوند.

یادتون باشه که پس از کوهپیمایی به تنه ی اول میرسین که برفی و زیباست و در ادامه ی مسیر برفی و لغزان شما به غار دیگه میرسین که از تنگه یا همون غار اول حدود 100 متر فاصله داره و یک جورایی میشه گفت که غار اول قسمتی جدا شده از این غاره و برای رفتن به این غار یادتون باشه حتما” نیاز به چراغ قوه و یا ترجیحا” head light دارین چرا که به غیر از ورودی و خروجی، بقیه ی مسیر غار تاریکه. مخصوصا” باید مراقب باشین که سرتون به قندیل های سقف برخورد نکنه.

پس از خروج از غار دوم چشمه ی آب شیرین و تگری که در بالاتر بهش اشاره کردیم وجود داره.

کوبر مصر

کویر مصر ایران

 

یکی از کویرهای زیبا و معروف برای گردشگران کویر مصر هستش که می خوایم امروز در موردش صحبت کنیم. روستای مصر که در قدیم به اسم های چاه دراز، کلاته یوسف و مزرعه یوسف نام داشته توی استان اصفهان و از توابع شهرستان های خور و بیابانک قرار داره. کویر مصر یا روستای مصر دقیقا در وسط مسیر نایین و اصفهان واقع شده. دریای شنی کویر مصر یکی از جاذبه های معروف این محل می باشه که قسمتی از فیلم خیلی دور خیلی نزدیک نیز توی همین مکان ها در روستا فیلم برداری شده.

تایخچه روستای مصر بیشتر از 100 سال نیستش ولی همه اینجارو به اسم مزرعه یوسف هم می شناسن. دلیل اصلی وجود نام یوسف این است که تاسیس کننده این روستا فردی سرمایه داری به اسم یوسف بوده که به چوپانی می پرداخته. بعد از چند سال و با خشک شدن و کم آب شدن قنات های روستا، یوسف مجبور به حفر چاه با موتور های انگلیسی میشه. با گذشت زمان باز هم سطح آب پایین تر میره که مجبور به کندن چاه های عمیق تر میشن و اسم دیگری روی روستا گذاشته میشه که چاه دراز نام داره. بعدها به دلیل علاقه نچندان یوسف به اسم خود داخل شهر اسم روستا رو به خاطر احترامی که به حضرت یوسف داشته به مصر تغییر میده.

اطراف کویر مصر دیدنی های زیادی قرار داره. چال سلکنون، نیزار مصر، دریاچه نمک سلکنون، تخت عباسی، تخت عروس و رملهای ماسه ای جزو این مناطق به شمار میان.

از دیدنی های اطراف این روستا میتوان به چال سلکنون، نیزار مصر، دریاچه نمک سلکنون، تخت عباسی، تخت عروس و رملهای ماسه ای اطراف روستا اشاره کرد. علت نامگذاری این منطقه به سلکنون، سیل ویرانگر سال 1355 روستای مصر بوده است که در این منطقه دریاچه عظیمی ایجاد کرده است. لغت سلکنون ساده شده لغت سیل کنون است که به این منطقه اتلاق می گردد.

 بهترین زمان ها برای سفر به کویر مصر از اوایل مهر تا پایان زمستون هستش و میشه حتی توی نوروز هم به این محل رفتش.

مسیر دسترسی به روستای مصر (کویر مصر)

این روستا توی دشت کویر ایران و در 45 کیلومتری شرق جندق و در 60 کیلومتری شمال خور قرار داره. برای رسیدن به کویر مصر به خور برسیم و 35 کیلومتر به مسیر خود ادامه دهید به روستای مصر میرسین.

کویر ریگ جن اسرار آمیزترین منطقه در ایران

 

کویر ریگ جن یکی از مخوف ترین و اسرا آمیزترین مناطق در خاک ایرانه و به دلایلی که براتون توضیح میدم، بهش مثاث برمودای ایران هم میگن. بسیاری انسان ها بودند که از این کویر جون سالم به در نبردند و بعضیاشون هم فقط ماشینون رو به جا گذاشتن…

کویر ریگ جن در استان سمنان قرار داره و بخشی از دشت کویره و توی جنوب غرب و غرب دشت کویر قرار داره و بسیاری از مردم معتقدند که این سرزمین نفرین شده هستش.

عدم وجود هیچ گونه آب و چشمه و یا نهری در این منطقه باعث شده که حتی در زمان های گذشته مسیر کاروان ها رو طوری انتخاب می کردند که از این کویر عبور کنن.

وجود باتلاق های بسیار و عجیب هم بر مخوف تر بودن کویر ریگ جن اضافه کرده. تا به حال اتفاقات عجیب و غیر قابل توجیه بسیاری در این کویر روی داده و برای همین دلایل هستش که این سرزمین رو نفرین شده می دونن.

فرو رفتن در باتلاق ها باعث مرگ و حتی ناپدید شدن بسیاری از افراد و اتومبیل هاشون شده. همه ی این ها دلایلی هستش که بسیاری از افراد جرات سفر کردن به این منطقه رو ندارن.

اگه از اعتقادات مردم محلی که ساکن شهر های اطراف این کویر هستن بگم، باید گفت که این مردم معتقدند که ارواح پلید در کویر ریگ جن حکومت می کنن و کسی که وارد قلمرو اونا بشه رو میبلعند و امن فرد دیگه به خونش برنمی گرده.

به دلیل وزش باد بسیار که در هوای کویری بوجود میاد و عموما” این بادها از سمت غرب به شرق می وزند، در قسمت های غربی این کویر شیب ملایم تر از قسمت شرقیه و می شه گفت عبور اتومبیل در این کویر و از قسمت شرقی به سمت غرب بسیار مشکل یا حتی یه جورایی غیر ممکنه.

این کویر 3800 کیلومتر مربع وسعت داره. در حال حاضر به دلیل نبود آب و منابع مورد نیاز موجودات، هیچ گونه موجود زنده ای توی این منطقه به چشم نمیاد.

کویر ریگ جن یکی از جاهایی هستش که ما به شما پیشنهاد نمی کنیم تا به این منطقه برید، اما به هر حال اگه یه روزی قصد سفر به اینجا رو داشتین یادتو باشه لوازم مخصوص کویرنوردی رو همراهتون ببرین و حتما” به صورت گروهی و با چند اتومبیل به این محدوده برید و مهم ترین چیزی که برای سفر به مناطق کویری نیازه و اون نقشه هست رو حتما” فراموش نکنید و حتما” با فردی که با این منطقه آشنایی داره به اینجا برید تا هم امنیت داشته باشین و هم اینکه زنده برگردین. البته اگه تا به حال کویر نوردی نداشتین و این اولین تجربتون هستش ما اصلا” کویر ریگ جن رو بهتون پیشنهاد نمی کنیم.

یادتون باشه اگر خواستین به این کویر برین حتما” حداقل برای 15 روز آذوقه و غذا و مایحتاجتون رو ببرین.

در آخر باید بگم که در سال های اخیر افراد بسیاری به این کویر رفتند و هیچ اثری از روح و جن نبود اما باتلاق ها و خوف کویر رو از نزدیک دیدن