ارگ راین ، دومین بنای خشتی بزرگ جهان

ارگ راین ، دومین بنای خشتی بزرگ جهان 

ارگ راین ، دومین بنای خشتی بزرگ جهان 

امروز میخوایم در مورد دومین بنای خشتی بزرگ در جهان صحبت کنیم که بعد از ارگ بم بزرگترین میشه. ارگ راین که نام این ارگ زیبا هستش در استان کرمان و در جنوب غربی شهر راین این استان قرار داره. مساحت این ارگ تاریخی حدودا 22 هزار متر مربعه که بالای تپه ای به مانند ارگ بم قرار داره.

نقشه کلی این قلعه خشتی به حالتی مربع شکل با دیواره های حدودا 10 متری که برج هایی در اطرافش ساخته شده و تنها راه ورود به این ارگ استفاده از قسمت شرقی که با سر در بزرگ به داخل متصل شده می باشه.

قدمت ارگ راین به دوره ساسانیان بر میگرده که داخل ارگ از محل هایی مثل بازار، زورخانه، اصطبل های زمستانی و تابستانی، عام نشین و اعیان نشین تشکیل شده. این ارگ یکی از دژهای جنگی در زمان نادر شاه افشار بوده که میرزا حسین خان (راینی) زندگی می کرده و همچنین در زمان زندیه به دست پسر او محمد علی خان بوده. بعد از سقوط زندیه و روی کار اومدن قاجار این ارگ محل زندگی نوادگان میرزا حسین خان بوده.

تا 150 سال پیش از این ارگ استفاده میشده و در سال 1374 بازسازی این ارگ شروع شده که تا به اینجای کار قسمت های زیادی بازسازی شده. این محل قبلا جزو مراکز ساخت صنایع دفاعی هم بوده و همچنین ارگ راین، شهری بزرگ بوده که در آن افراد با مشاغل و سطوح مختلف اجتماعی زندگی می کردن.

ارگ راین همچنین در گذشته محل تجارت کاروان ها بوده که در طول استان و قسمت های دیگر رفت و آمد می کردن. همینطور کنار این ارگ قلعه های دیگری وجود داشته که از بین رفتن.

یکی از قسمت های دیدنی ارگ وجود کوچه های تو در تو هستش که در انتها به اتاق ها و حجره ها میرسه.

مسیر دسترسی به ارگ راین

ارگ راین در جنوب غربی شهر راین قرار داره. برای رسیدن از کرمان به شهر راین باید مسافتی حدود 104 کیلومتر را طی کنین.

روستای آبگرم لاریجان

 0

استان تهران با جمعیت بالغ بر 12.5 میلیون نفر، جمعیت زیادی از کشور را در خود جای داده و مسلما این تعداد از جمعیت علاوه بر نیاز های اولیه ی زندگی، به تفریح نیز نیاز دارند. با توجه به سردی هوا در این روزها، میخوایم سفری داشته باشیم به روستایی در استان مازندران. مقصد امروز ما روستای آبگرم لاریجان است.

در جای جای ایران ما، پدیده های مختلف زمین شناختی وجود دارد که بسیاری از آن ها، خواص سلامت بخش نیز دارند. یکی از این پدیده ها، وجود چشمه های آب معدنی است که با نام آبگرم شناخته می شوند و خواص درمانی بسیاری دارند. از جمله چشمه های آب معدنی با خواص سلامتی بخش، روستای آبگرم لاریجان است که در جاده هراز، 70 کیلومتری شهر تهران قرار دارد.

چشمه های آب معدنی روستای آبگرم لاریجان، با دمایی در حدود 62 درجه و وجود ترکیبات گوگردی فراوان، دارای اثرات درمانی برای بیماری های پوستی، درد های استخوان و مفاصل و رماتیسمی دارد. البته لازم به ذکر است به دلیل وجود ترکیبات گوگردی موجود در این چشمه های آبگرم، بوی خاصی از چشمه های آب معدنی به مشام می رسد و اگر شما از جمله افرادی هستید که نسبت به بو حساسید، پیشنهاد می کنیم به این روستا سفر نکنید.

برای استفاده از آبگرم لاریجان، می توانید صبح به روستای آبگرم لاریجان سفر کنید و از ساعت 10 صبح تا 6 بعدازظهر، از آبگرم استفاده نمایید و در کنار آن، یک اتاق یا سوئیت اجاره کنید و در آن به استراحت بپردازید.

همچنین می توانید بعدازظهر از تهران حرکت کنید و پس از طی 2 ساعت، به روستای آبگرم لاریجان برسید و اتاقی را اجاره کنید، سپس در صبح اول وقت از آبگرم استفاده کنید. همچنین شب را می توانید در روستا چرخی بزنید و قدری از هیاهوی شهر دور بمانید.

دسترسی به روستای آبگرم لاریجان

ابتدا جاده ی هراز که تهران را به شهر آمل وصل می کند را در پیش بگیرید و پس از طی 70 کیلومتر، به سمت جاده ی فرعی رینه می روید و و در انتهای این راه باریک، روستای آبگرم لاریجان قرار دارد.

ابیانه

 

ابیانه روستایی در استان اصفهان و از توابع شهرستان نطنز و یکی از بلندترین نقاط مسکونی در ایران هستش . این روستا به خاطر معماری بومی و بناهای تاریخی زیادش از روستاهای مشهور ایران هستش. آب و هوای ابیانه معتدل هستش که یک موقعیت طبیعی خاصی رو فراهم میکنه. این روستا در تاریخ 30 مرداد 1354 با شمارهٔ ثبت 1089 به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌. از مکانهای دیدنی این روستا میشه به آتشکده، قلعه ها، زیارتگاه ها و مساجد اشاره کرد.

در مورد ابیانه
روستای ابیانه در در زبان محلی به ابیانه ویونا (Viuna) میگن که وی(Vi) یعنی بید و ویانه(Viyane)   بیدستان معنی میده. به ابیانه قبلا بیدستان می گفتن و بعدها  ویونا به ابیانه عوض شده‌. قدمت تقریبی هزار و پانصد ساله برای این روستا گفته شده و به عنوان قدیمی ترین تمدن انسانی در حاشیه ی دشت کویر ایران هستش. قدمت بناهای تاریخی این روستا مربوط به دوران ساسانیان، سلجوقیان، صفویان و قاجاریان هستش. این روستا در دهستان برزرود  هستش و جمعیت اون در سال 90 ، 243 نفر (173 خانوار) بوده.  تعداد خانه‌های ابیانه در سرشماری سال 1360، 500 واحد برآورد شده. خانه‌ها روی شیب دامنه شمال رودخانه برزرود ساخته شده‌. دید کلی که اول از روستا میبینین روستایی طبقاتی هستش. نمای خانه ها با خاک سرخ پوشیده شده (معدن در نزدیکی روستا)، اکثر خانه ها ایوان و طارمی که به کوچه های تنگ و تاریک روستا دید داره دارن. این روستا در ارتفاع 2222 متری از سطح دریا قرار داره.

کار مردم در این روستا کشاورزی ، دامداری و باغداری با روش های سنتی هستش. محصولات این روستا  گندم، جو، سیب‌زمینی و انواع میوه به‌خصوص سیب، آلو، گلابی، زردآلو، بادام و گردو هستش. در چند سال گذشته 30 کارگاه قالی بافی هم شروع به کار کرده. قبلا بافتن گیوه پر درآمدترین شغل زنان بوده که الان تقریبا دیگه انجام نمیشه.

زبان مردم ابیانه از زبان‌های ایرانی شمال غربی که البته در طول زمان دچار تغییر و تحولات زیادی شده و اکنون فقط تعداد کمی از واژه‌های اصیل پهلوی در گویش آنان شنیده می‌شه. پوشش سنتی، هنوز هم میان آن‌ها رواج داره. مردان شلوار گشاد و درازی از پارچهٔ سیاه (دوید یا همان دبیت ، شلوار مردان بختیاری) و  زن‌ها پیراهن بلندی از پارچه‌های گل‌دار و رنگارنگمی پوشن. زن‌ها معمولاً چارقدهای سفیدرنگی به سر مکنند.

آثار تاریخی

آتشکده
قدیم‌ترین اثر تاریخی ابیانه آتشکده‌ای است که مانند دیگر بناهای ده در سراشیبی قرار گرفته‌. آتشکده ابیانه نمونه‌ای از معابد زرتشتی هستش که در جوامع کوهستانی ساخته شده.

قلعه‌ها
ابیانه سه قلعه داره:

• پال همونه یا تخت‌هامان که در جنوب غربی روستا قرار داره و متعلق به محله بالا و یوسمون هستش. این قلعه حدود 200 سال پیش ساخته شده‌ و سند ساخت آن موجوده. سهم افراد در ساخت قلعه در سند مشخص شده‌.
• هرده در شمال شرقی روستا هستش و به محله هرده تعلق داره.
• پاله در شمال غربی روستا هستش و به محله پل تعلق داره.

این قلعه‌ها مربوط به دوره‌های یاغیگری بوده که مردم برای حفظ امنیت خود در مقابل یاغی‌های محلی ساخته‌اند و در آن به نوبت کشیک می‌دادن.

زیارتگاه‌ها

1- زیارتگاه هینزا
این زیارتگاه در جنوب شرقی روستا در دره باریکی قرار داره. ظاهراً این زیارتگاه مربوط به بی بی زبیده خاتون، بنت موسی بن جعفر است.. برخی نیز عنوان کردند که این زیارتگاه مربوط به زمان آناهیتا است.  طبق باور مردم این مکان معجزه نما است و در آن مراسم خاصی برگزار می‌شه.
2- زیارتگاه شاهزاده یحیی و شاهزاده عیسی
این زیارتگاه که در شرق روستا در محله هرده قرار داره، بقعه شاهزاده یحیی و شاهزاده عیسی، فرزندان امام موسی بن جعفر است. در سقف بنا تاریخ‌های مرمت بنا و اشعار و آیاتی نوشته شده. عنوان می‌شود که در پشت تخته‌های سقف قیمت انواع غلات، چون جو و گندم در زمان گذشته را نوشته‌ شده.

مساجد
ابیانه  یازده مسجد داره که مسجد جامع ابیانه (ملقب به میان‌ده) یکی از قدیمیترین های آن است. این مسجد در محله «میون ده» (میان ده) قرار داره. دو شبستان داره که شبستان قدیمی آن به وسیله دری کوتاه به کوچه اصلی راه داره . کف آن شبستان چوبی هستش که در سال 466 هجری قمری ساخته شده‌. مسجد قدیمی دیگر ابیانه مسجد برزله است که دارای فضای دلبازی است و روی لنگه در شرقی آن سال 701 هـ. ق. نوشته شده‌ که مربوط به دوره ایلخانان است. مسجد تاریخی دیگر ابیانه مسجد حاجتگاه است که کنار صخره‌ای در کوهستان بنا شده و بر در ورودی شبستان آن تاریخ 952هـ. ق. مشاهده میشه.
اقامت در ابیانه
ابیانه دارای یک هتل به نام هتل ابیانه هستش. بهترین فصل برای مسافرت به ابیانه، بهار و تابستان هستش. البته پاییز و زمستان نیز زیبایی و مخاطبان خاص خود را داره و می‌توان در این ایام میشه از تورهای فصلی هتل ابیانه استفاده کرد. ایام نوروز، تاسوعا و عاشورا بازدیدکنندگان زیادی برای دیدن این روستای تاریخی به ابیانه میان. در قسمت پایین‌ده روستای ابیانه، یک اقامت‌گاه به نام ویونا نیز وجود داره. همچنین در بخش میانی نزدیک آتشکده یک اقامتگاه سنتی به نام هارپاک وجود داره.
دسترسی به روستا
نزدیکترین شهرستان به ابیانه  شهرستان نطنز هستش که 40 کیلومتر فاصله داره. دیگر شهرهای مهم به این روستا کاشان در 79 کیلومتری و  اصفهان در 169 کیلومتری قرار داره.

کاروانسرای قصر بهرام

 0

کاروانسرای قصر بهرام رو بچه های کویرنورد به خوبی میشناسن و مخصوصا” افراد و علاقمندان به علم نجوم و خیلی از افرادی که می خوان توی کویر اقامت داشته باشن اینجا رو برای اقامت شبانشون انتخاب می کنن. پس واضحه که کاربری این کاروانسرا مربوط به چه مواردی میشه.

این کاروانسرا در استان سمنان قرار داره و بین جاده ی سنگی ای قرار داره که ما بین شهرهای گرمسار و اصفهان و کاشانه. در حین رفتن به این کاروانسرا از کاروانسرای دیگری رد میشین که اون رو به اسم کاروانسرای عین الرشید می شناسن. ناگفته نمونه که کاروانسرای قصر بهرام رو به نام کاروانسرای عباس آباد هم میشناسن.

از لحاظ ظاهری میشه گفت که کاروانسرای قصر بهرام شکل و شمایلی به یک اقامتگاه خیلی ساده و کوچیک نداره و افراد خبره تاریخ شناسی معتقداند که انجا مقری برای اقامت کوتاه مدت و یا استراحت سلاطین و فرماندارهای منطقه بوده همینطور میگن پادشاه هان صفوی زمانی که در این منطقه به شکار می رفتن در این کاروانسرا اقامت داشتن.

شکل اصلی کاروانسرای قصر بهرام مربع هستش و از سنگ های بزرگ و منظمی که جنسی از آهک دارن ساخته شده. این کاروانسرا دارای 4 برج هستش هستش که قطعا” برای ایجاد امنیت افراد مهم بوده و محل نگهبانان بوده. علاوه بر این 4 برج که دوتای اونها در قسمت شمالی و 2 تای دیگشون در قسمت جنوبی قرار داره. حیاط مرکزی کاروانسرای قصر بهرام به شکل 8 ضلعیه و گرداگردش هم 24 اتاق قرار داره. در مرکز این حیاط هم یک حوض با عمق 2 متری وجود داره. علاوه بر این حیاط مرکزی ، یک حیاط دیگه هم در سمت شرقی این کاروانسرا هستش و در سمت غربی هم یک تالار بزرگ که در این تالار شاهد شاه نشین هستین و یک ایوان هم در جلوی این تالاره.

آب تامین شده ی این کاروانسرا از چشمه ی سیاه بوده که حدود 7 کیلومتر با این کاروانسرا فاصله داره.

افراد بسیاری در زمینه ی نجوم هستند که در زمان هایی که مشخص شده به این کاروانسرا میرن برای ستاره شناسی و رسد آسمان.

این کاروانسرا با همکاری سازمان میراث فرهنگی و سازمان حفاظت محیط زیست مرمت شده و در حال حاضر پذیرای گردشگران هم هستش.

یادتون باشه اگه میرید به این کاروانسرا از سمت جنوب و از جاده ی سفید آب، اصلا” از این جاده خارج نشین، چرا که در اطراف این مسیر در فصول مختلف باتلاق های زیادی هستند که ممکن شما رو به دردسر بندازه.

مسیر دسترسی به کاروانسرای قصر بهرام

این کاروانسرا از تهران 178 کیلومتر فاصله داره که بیشتر مسیر اتوبانیه و اطرافتون کویریه. علاوه بر این این کاروانسرای از اصفهان 475 کیلومتر و از کاشان 270 کیلومتر فاصله دار.

آبشار آب ملخ عجیب ترین و ترسناکترین آبشار ایران

امروز میخوایم با هم سفری داشته باشیم به عجیب ترین و ترسناک ترین آبشار ایران. این آبشار عجیب در استان اصفهان قرار داره و به آبشار آب ملخ یا تخت سلیمان معروفه. با ما همراه باشید.

آبشار آب ملخ در 160 کیلومتری جنوب غربی اصفهان، شهرستان سمیرم و نزدیک روستای آب ملخ قرار داره. در حقیقت روستای آب ملخ در دامنه کوه دنا قرار داره و چشمه سارها و آبشار های فراوان با آب زلال داره که آب اونها از ذوب شدن برف کوه دنا بدست میاد.

علت نام گرفتن این آبشار به آبشار آب ملخ، وجود ترکیبات خاص در آب این آبشاره که در سالهای قبل، زمانی که ملخ ها به زمین های کشاورزی حمله کرده بودن، کشاورزان از آب آبشار استفاده می کردند و مثل آفت کش، سبب دور شدن و ای بین رفتن ملخ ها از مزارع میشد.

آبشار آب ملخ اسم دیگه ای هم داره و اون آبشار تخت سلیمان هست. علت این نام آبشار، وجود تخته سنگ بزرگ بر سر راه رودخانه ماربر هست که در واقع دو دره رو به هم وصل کرده. در زمان های قدیم بعضی از اهالی روستا اعتقاد داشتن که این تخت سنگ، استراحتگاه حضرت سلیمان بوده.

یک اتفاق عجیبی که در رابطه با این آبشار وجود داره، پدیده ی نادر طبیعی است. در سالیان دور، طی ریزش کوه راه این رودخانه بسته شده اما به مرور زمان جریان آب، مسیر پیشین خود را پیش گرفته و طی راهی تونل مانند به طول 80 متر، به جریان خود ادامه داده.

نکته جالب و زیبای دیگه ای که در رابطه با تونل وجود داره، وجود چشمه هایی است که مانند آبپاش از دهانه ی دو طرف تونل به درون رودخانه میریزه. در واقع آبشار آب ملخ، به همین چشمه های آبپاش مانند گفته میشه.

اتفاق جالب دیگه ای که در رابطه با روستای آب ملخ وجود داره اینه که به دلیل موقعیت جغرافیایی منطقه، آفتاب بیش از 3 ساعت در روستای آب ملخ نمیتابه. بنابراین شما در این روستا هم طلوع خورشید و هم غروب اون رو میتونین ببینین و به این دلیل، روستای آب ملخ به روستای نیمروز معروفه.

مسیر دسترسی به آبشار آب ملخ

بهترین زمان برای دیدن این آبشار زیبا، فصل بهار و تابستونه. برای رفتن به آبشار آب ملخ ابتدا به سمت اصفهان و از اونجا سمیرم راهی بشین. بعد از سمیرم جاده یاسوج رو پیش بگیرین و بلافاصله بعد از روستای چهار راه، به جاده ی خاکی میرسین که در مسیر اون دو دوراهی میرسین که هر دو رو به چپ می پیچین که به روستای آب ملخ میرسین.

کاروانسرای مرنجاب

کاروانسرای مرنجاب

تا الان در مورد کویرهای زیبای کشورمون مطالبی برای شما گذاشته ایم. امروز میخوایم در مورد یکی از محل های اقامتی این کویرها براتون صحبت کنیم. کاروانسرایی در مسیر جاده ابریشم و در دل کویر مرنجاب که در اطراف کاشان استان اصفهان و 50 کیلومتری آران و بیگدل قرار داره. نام این کاروانسرا کاروانسرای مرنجابهستش.

وسعت این کاروانسرای حدودا 250 ساله 3 هزار و 500 متر مربع با 29 اتاق هستش. ساخت کاروانسرای مرنجاب به دوره صفویه بر میگرده. با وجود اینکه کاروانسرا کنار وسیع ترین دریاچه نمک ایران و در شوره زار ساخته شده، داخل این مکان استخر بزرگ و قنات آب شیرین قرار داره. ویژگی هایی مثل ساختمان زیبای کاروانسرا، دریچه نمک، تپه های شنی و بندریگ و بودن اموج تلفن همراه و بودن استراحتگاه مناسب برای مسافران باعث شده که این مکان جزو مکان های مناسب برای گردشگران بشه.

شاه عباس صفوی دستور ساخت این بنا رو کنار قنات مرنجاب داده. ساخت کاروانسرای مرنجاب دلایل خود را داشته. این مکان در مسیر جاده ابرشم قرار داره. دلیل دیگر ساخت کاروانسرا توسط شاه عباس به دلیل حمله ازبک ها و افغان ها از سوی همین کویر به پایتخت و پیشروی به اصفهان شاه عباس در سال 1012 قمری تصمیم به ساخت این پایگاه نظامی توی منطقه گرفت تا هرچه سریعتر جلوی حمله مجدد دشمنان رو بگیره. در بالای کاروانسرا سنگرهای دیدبانی دیده میشه که طبق گفته ها 500 نیرو برای امنیت منطقه و جاده ابریشم وجود داشته.

در حال حاضر این کاروانسرا در دست بخش خصوصی هستش و توسط صندوق احیا و بهره‌برداری از اماکن تاریخی و فرهنگی بازسازی شده و به این دستگاه خصوصی داده شده.

از دیگر اماکن موجود در اطراف کاروانسرای مرنجاب میشه به تپه های شن روان در 12 کیلومتری، در 50 کیلومتری کویر بنریگ اشاره کرد که دارای آسمانی صاف و پرستاره که باعث اومدن عکاسان به اونجا شده اشاره کرد. همینطور میشه به پارک ملی کویر، دریاچه سرگردان، دریاچه نمک آردان و بیگدل، بندریگ و کاروانسرای مرنجاب به عنوان مناطق دیدنی دیگه منطقه اسم برد.

مسیر دسترسی به کاروانسرای مرنجاب

برای رفتن به این محل بهترین مسیر رفتن به شهرستان آران و بیگدل و طی کردن مسافت 50 کیلومتر به این کاروانسرای زیبا هستش.

کویر ابرقو یا ابرکوه

 

امروز میخوایم در مورد یکی دیگه از کویرهای ایران صحبت کنیم. کویر ابرقو یا ابرکوه نام این کویر زیباست. 20 کیلومتر از شهرستان ابرکوه به سمت شرق حرکت کنین به این کویر زیبا میرسین.

کوه گینه، روستای اسفندآباد و روستای مهرآباد در غرب این کویر قرار داره، همچنین کوه پوزه سیاه و کوه حوض سفید در جنوب شرق، کفه بدر شیراز در جنوب، کوه چاه زرد در شرق و جاده ابرکوه شمال این کویر قرار دارن که محدوده این کویرو مشخص می کنه.

به طور متوسط این کویر از سطح آبهای آزاد 1460 متر ارتفاع داره و شکلش به حالت بیضی هستش که به حالت شمالی به جنوبه کشیده شده (قطر بزرگ 50 کیلومتر، قطر کوچک 35 کیلومتر). نمکزار بخش اصلی کویر ابرقو رو تشکیل داده. این نمکزارها به شکل فروافتادگی های پراکنده تشکیل شدن.

قسمت جنوب شرقی از خاک های رسی به حالت باد کرده تشکیل شده. یک باتلاق در قسمت شمال غربی کویر بین نمکزار و باتلاق وجود داره که این باتلاق ها قسمت حاشیه شمال غرب کویر رو مثل یک نوار پهن می پوشونن. این کویر به وسعت 200.000 هکتاره که 1900 هکتار این کویر رو ماسه زارها پوشوندن و بقیه کویر نمکزار و خاک رسی هستش.

در قسمت شمال غربی کویر ابرقو رودخانه کاسه رود و چند رودخانه دیگر باعث تامین آب این کویر میشن. حال خود رودخانه کاسه رود دلیلی برای متمایز بودن کویر ابرقو از سایر کویرها میشه که بهش نگین کویر نیز لقب داده شده.  از سمت یزد که به ابرکوه میرسین، رودخانه کاسه رود و که توی عمق 9 کیلومتری کویر جریان داره رو میبینین. وجود سیلاب ها و روان آب ها در دل کویر زیبایی بسیار عجیبی به این رودخانه داده. همواره با وجود نبود امکانات در اطراف این رود توزیست های زیادی دز سال از این محل دیدن می کنن و ما هم به شما پیشنهاد این سفرو میدیم.

مسیر دستری به کویر ابرقو
دو مسیر برای رسیدن به کویر ابرقو پیشنهاد میشه. راه اول استفاده از جاده ابرکوه به تفت و بعدش استفاده از جاده خاکی مزرعه آخوند هستش و راه دوم جاده بین ابرکوه و  روستای مهرآباد و روستای اسفندآباد می باشه که کویر ابرقو در شرق این دو روستا و در فاصله کمی از اوناست.

آتشکده آتشکوه محلات

آتشکده آتشکوه محلات

یکی از آثار باقی مونده مهم از ایران باستان آتشکده آتشکوه توی استان مرکزی هستش که مربوط به زمان ساسانیان می باشه. بنای این آتشکده به اندازه ای بزرگ هست که به عنوان یکی از آتشکده های برتر زرتشتیان به حساب میاد.

آتشکده آتشکوه به طور کلی از سه بخش تشکیل شده: تالار اصلی (شرقی)، تالار غربی و راهرو. تالار اصلی (شرقی) آتشکده محل آتشدان و نیایش بوده و دارای تالاری مربع شکله که هر ضلعش از بیرون 12.60 متر طول داره. چهارستون مستحکم به اندازه 2.70 در 2.70 متر و به ارتفاع شش متر تا پای طاق که از سنگ و ساروج ساخته‌شده به همراه گنبد و طاق عظیم که بر روی این چهار ستون قرار دارن در این تالار قرار داره. دو طرف ستونها به داخل تالار به شکل نیم‌دایره و دوطرف دیگرش به شکل صاف و به همراه زاویه بوده و روی ستونها سردرهایی هلالی و گنبدی شکل بوده که بخش عمده اون از بین رفته. بخاطر استفاده از آجر پخته در پاطاقها، احتمال اینکه تمام سقف هم از آجر پخته استفاده شده بشه موجوده. ظرافت در استفاده از سنگهای پاستون‌ها و ستونها به اندازه ای دقیقه که دو بند سنگ به هیچ وجه روی هم قرار نگرفتن.

تالارغربی ساختمان آتشکده آتشکوه تالاری به ابعاد 10.30 در 5.60 متر قرار داره که از طریق راهرویی به تالار اصلی وصل میشه.  دیوارهای شمالی و جنوبی تالار هستند که عرض 1.40 دارند و  ساخته و ورودی اصلی به تالار شرقی به پهنای 5.60 متر قرار گرفته. دو طرف ورودی اصلی، دو ستون به قطر 3.40 و 4.40 متر ساخته شده و در اطراف این دو ستون اصلی، دوستون دیگر به طول 3.20 در 2.20 قرار داره.  از ضلع غربی که به آتشکده نگاه میکنیم، چهار ستون بزرگ دیده میشه که ورودی اصلی و دو ورودی فرعی رو نشون میده که به احتمال زیاد ورودی ها سردر و سقف و طاق آجری داشتن که از بین رفته.

راهروی اصلی تالاری مربع شکلی در قسمت شرقی آتشکده آتشکوه هستش از راهرو اصلی به تالار غربی را داره. این راهرو هفت متر طول و 2.80 متر عرض داره و احتمالا به دلیل بالا بودن سطح تالار اصلی از تالار غربی، چند پله ایجاد شده.  این راهرو هم ارتباط دهنده دو تالار بوده و هم به مجموعه‌های شمالی و جنوبی ارتباط داشته. آتشکده آتشکوه به شماره 311 در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.

مسیر دسترسی به آتشکده آتشکوه

آتشکده آتشکوه توی 12 کیلومتری  غرب دلیجان در استان مرکزی واقع شده. این آتشکده در پنج کیلومتر جاده نیمور به دلیجان، بسوی‌معدن سنگ آتشکوه، روستای آتشکوه، ضلع شرقی جاده به فاصله ‪ سیصد متری بنای آتشکده در دامنه‌کوه نمایان است.

کوه های مریخی

کوه های مریخی ایران

 

کوه های مریخی یا مینیاتوری با توجه به منظره کاملا متفاوتی که در سمت راست جاده و رو به‌سوی دریا وجود دارد، باعث می‌شود تا یکی از زیباترین جاده‌ها و مناظر طبیعی استان سیستان و بلوچستان به‌وجود آید که به دلیل عدم معرفی، کمتر مورد بازدید قرار گرفته‌اند. این کوهها که از منحصربه‌فردترین کوههای ایران است، به ثبت و حفاظت محیط زیست نیز در نیامده‌اند تا لااقل از این طریق نامش در فهرست مناظر زیبا و بی‌نظیر ایران به‌جا گذاشته شود.

کوه های مریخی مناظری از کوههای کره ماه را برای انسان تداعی می‌کنند و جنس رسوبی آنها و همچنین فرسایش خاص کوهها موجب ایجاد شیارها و تراش‌های زیبایی شده است که گویی نقاشی ماهر آنها را به تصویر کشیده است. این کوه‌ها که چاک چاک هستند و شکل‌های نامانوس دارند و فاقد پوشش گیاهی هستند و به خاطر غیرعادی بودن‌شان، در سال‌های اخیر و در میان گردشگران، به کوه‌های مریخی شهرت یافته‌اند، نمونه‌های بدبوم (بدلند)هستند که پدیده بوم‌شناختی ویژه‌ای است.

رنگ تقریبا سفیدرنگ کوه (چیزی میان طوسی و سفید) با واریزه‌های بسیار در پای ‌آن، وجود گرما و حرارت و شرجی هوا و رطوبت نسبتا بالا و سوی دیگر آن دریا که به‌این منظره آغوش گشوده است، مناظری رویایی و تخیلی را در ذهن بیننده پدید می‌آورد. همین منظره منحصربه‌فرد که جاده چابهار – گواتر آن را به دو نیم تقسیم کرده، باعث شده تا این جاده به یکی از زیباترین جاده‌های ایران تبدیل شود. یک‌سو کوه‌های مخروطی مریخی با آن رنگ خاکستری خیال‌انگیز و سوی دیگر دریای سبز و ماسه‌های اندکی سرخ با درختچه‌های بیابانی در کرانه آن.
دشت که در میان جاده آبگیر می‌شود، تالاب‌هایی را پدپد می‌آورد، که در سوی دریا صورتی است و در سوی کوه خاکستری مایل به سفید. جایی که به آن تالاب صورتی می‌گویند. این جاده که با سراشیبی‌ها و سربالایی‌های بسیار، نمایان شدن گاه‌به‌گاه دریا در سمت چپ و نظاره منظره از ارتفاع، از جاذبه‌های خاص گردشگری در استان سیستان و بلوچستان است.

رشته کوه‌های مریخی که فقط در مناطق جنوبی استان سیستان و بلوچستان واقع شده است، توانسته ترسیم‌گر یک جاذبه طبیعی زیبا باشد. این کوه‌ها در زمان‌های گذشته به زیرخروارها خاک مدفون بوده و امروزه با گذشت زمان‏، مشاهده می‌شوند. در اثر تغییرات جوی و آب و هوایی و باران‌های موسمی‏، خاک‌ها از روی آنها به دامنه‌ها ریخته شده و چهره اصلی این کوه‌ها نمایان شده است.

در پهنه بعضی از این کوه‌ها مشاهده می‌شود که برخی مواقع ارتفاع آنها تا پنج متر می‌رسد و در دیگر نقاط این بیابان‌ها بعضا بلندی آنها تا 100 متر و حتی بیشتر هم دیده می‌شود. جنس این پدیده از مقاومت خاصی برخوردار است، به‌طوریکه بالا رفتن از آن به مثال بالا رفتن از صخره است.
شکل‌های نامانوس این پدیده‌ها، ناشی از فرسایش سریع در برابر باد و باران است که بر خلاف فرسایش‌های آرام و طبیعی، مهلتی برای رویش گیاهان باقی نمی‌گذارد و سرزمین را دندانه دندانه و پر از لبه‌ها و چاک‌ها نشان می‌دهد. همچنین، مقاومت نایکسان لایه‌های زمین، در این منطقه‌ها گاه سبب شکل‌گیری ستون‌هایی با کلاهک‌هایی بر سر یا کوه‌هایی که گویی با چاقو سر آن‌ها را بریده‌اند، می‌شود.
با رسیدن به دهکده صیادی “تیس” منظره کوه‌های مریخی در کنار جاده به پایان می‌رسد. قدمت این روستا به 2500 سال قبل می‌رسد و در کتاب فتوحات اسکندر مقدونی بعنوان تیز مشهور بوده و به مرور زمان به تیس تبدیل شده است. تیس بندر تجاری فعالی بوده است که بوسیله مغول‌ها ویران شده است.

مسیر دسترسی

حدود 40 تا 50 کیلومتر پس از چابهار به سمت بندرگواتر، کوههایی در سمت چپ جاده نمایان می‌شود که به کوه های مریخی یا  مینیاتوری  معروفند می رسید.

روستای میمند

 2

امروز می خوام ببرمتون به جایی که اهالیش هنوز که هنوزه دارن در دل کوه و صخره ها زندگی می کنن! بله درست شنیدین در دل صخره و با کمترین امکانات ممکن! روستایی که اهالیش همه مسن هستن چون جووناشون نتونست با این امکانات فوق العاده کم کنار بیان و برای همین رفتن به شهر های مختلف. حالا آشنا شین با روستای میمند که در 220 کیلومتری کرمان قرار داره…

روستای میمند دست آوردی بی نظیر از نبوغ هنری بشر در گذشته‏ های دور هست به طوری که با استفاده از حداقل امکانات به بهترین شیوه از معماری در بستر طبیعت موجود دست یافتند.

این روستا به دلیل اینکه در درون زمین کنده شده و در مقابل گرما و سرما و عوامل جوی مختلف مقاومت زیادی داشته ،‌ بعد  ازسالهای بسیار هنوز هم به صورت نسبتا سالم باقی مونده.

از دلایل ماندگاری این روستا و در واقع از ارزشهای ویژه این مکان، ارتباط تنگاتنگ سنت زیست و معیشت و سنت ساخت اهالی روستای میمند با طبیعت اطرافشون هستش، به طوری که به صورت یک چرخه بسیار قوی به پایداری و سازگاری با کلیه عوامل طبیعی پیرامون رسیده و با پیشرفت تکنولوژی و جایگزین شدن شیوه های ساخت و زیست جدید، هنوز هم روستای میمند همراه با بسیاری ارزشهای برجسته ی خود به حیات ادامه می‏دهد این سکونتگاه سه مرحله کوچ زیر رو داره:
استفاده از مراتع سرسبز اطراف روستا در چهار ماه اول سال برای دامها و انتقال کامل سکونت به این مکان

استفاده از محصولات مزارع و باغ ها در چهار ماه دوم سال و انتقال سکونت در جوار باغ ها و مزارع در تابستان

استفاده از بستر طبیعی کنده شده در دل کوه جهت پناه بردن از سرمای زمستون در چهار ماه آخر و همچنین به دلیل اینکه این روستا در همه وجوه در ارتباط تنگاتنگ با طبیعت هستش، حداقل دخل و تصرف رو توی طبیعت ایجاد کرده و به همین دلیل چشم اندازهای طبیعی بسیار بکر و دست نخورده ای در اطراف روستا دیده میشه به طوری که درفاصله چند کیلومتری روستای میمند بکلی منظر محیط عوض شده و بکر بودن فضا کاملا مشخص هستش.

تاریخچه اثر: در مورد تاریخچه روستا، صحبتهای متفاوتی شده ، عده ای به اظهار نظر باستان شناسی در 20 سال پیش استناد کردند و به دلیل اینکه گفته میشه ایشان نقوش سنگ نگاره موجود در منطقه را به 12000 سال قبل نسبت داده اند، قدمت روستا را 12000 سال پیش برآورد میکنن. ولی اونچه که در این مورد میشه به طور قطع گفت، وجود سفالهایی است که از دژ میمند بدست آمده و توسط معاونت پژوهشی سازمان میراث فرهنگی بررسی و به دو تا سه هزارسال پیش نسبت داده شده.
بنابراین می‏توان گفت که قدمت روستا رو حداقل دو تا سه هزارسال پیش برآورد می کنند.

موزه میمند نیز از دیگر واحدها با تغییر کاربردی است که آثاری از ترکه‌ بافی، جاجیم، حصیر، سفتوبافی ،نمدمالی ،ابزار آهنگری ، ریسندگی و بافندگی به عنوان گوشه ای از هنرهای زنان و مردان میمندی برای رسیدن به زندگی سالم در آن توجه گردشگران رو به خود جلب می کنه.

واقعا” وقتی به میمند میرین انگار برگشتین به سال های خیلی دور و میبینین که اهالی هنوز هم دارن توی خونه های سنگی زندگی میکنن و میشه تجربه ی زندگی با امکانات اولیه رو تجربه کرد.

میمند علاوه بر موزه ، دارای حسینیه، مسجد، حمام هستش و منبع درآمد اهالی از فروش گیاهان دارویی و فروش صنایع دستی و عسل هستش و حتی بعضی از اهالی خونه هاشون رو به گردشگرا اجاره میدن.

مسیردسترسی به روستای میمند

میمند مرکز دهستان میمند، بخش مرکزی، شهرستان شهربابک، در استان کرمان هستش. فاصله ی روستای میمند تا شهر کرمان 220 کیلومتر هستش. میمند در 36 کیلومتری شمال شرقی شهر بابک قرار داره و دشت خاتون‌آباد (دهشتران) در جنوب و کوه خورین در شمال غربی آبادی هست و دارای طول جغرافیایی 23  ْ55 وعرض جغرافیایی 14  ْ30 و ارتفاعش از سطح دریا 2240 متر هست.